SBO St. Lucasschool

De lokaalwand open breken 

‘Voor ons is het heel belangrijk om op een gemakkelijke manier alles te overzien, vanuit de gang en kantoren maar ook vanuit de lokalen. Er moet toezicht zijn vanwege de veiligheid van kinderen. Daarnaast vergroot het de klantvriendelijkheid en kunnen we ouders die binnenkomen snel helpen.’

‘Bij de werkplekkenzone schept het nieuwe binnenraam een veel lichtere atmosfeer en vergroot het toezicht. Het zijn bovendien heel prettige werkplekken die goed aansluiten bij ons onderwijs. Dat blijkt prima in een dergelijke gangschool te realiseren, met behoud van de karakteristieken van het gebouw.’  (Gebruikerservaring: directeur van de Lucasschool Paul Klunder)

De ingrepen zijn klein, maar het effect is groot. Met kleine ingrepen is het gebouw structureel veranderd. De Lucasschool beschikt nu over werkplekken bij het lokaal, een ouderkamer, personeelskamer, ruimtes voor interne begeleiding, een speelzaal (tevens therapiezaal en bijeenkomstruimte), bibliotheek, orthotheek en kamers voor directie en administratie. Voor het merendeel zijn dat voorzieningen die in de oorspronkelijke gangschool niet aanwezig waren, maar in het huidige basisonderwijs wel gewenst zijn. Het ontwerp van de verbouwing (2008) is van Arconiko architecten in samenwerking met Studio Deep.

De Lucasschool voor Speciaal Basisonderwijs in Rotterdam is zo verbouwd dat het gebouw zowel voor het speciaal basisonderwijs geschikt is als in de toekomst veranderingen kan opvangen. Wijzigingen hebben te maken met nieuwe wensen die ook voor reguliere bassischolen gelden. In een van de vleugels van het gebouw is een koppeling met een peuterspeelzaal en de buitenschoolse opvang van de opvangorganisatie HEF-groep. De verbinding is heel laagdrempelig: de tussendeur staat altijd open. De twee zelfstandige organisaties delen een gezamenlijke ruimte op de begane grond die voor vieringen of andere bijeenkomsten kan worden gebruikt. In het exterieur maakt het verschil in de gevel nog steeds zichtbaar dat het complex oorspronkelijk voor twee organisaties is gebouwd.

Ruimtelijk gezien was de verbouwing van de voormalige lagere school en kleuterschool tot een brede school gericht op het opener maken van het oorspronkelijk robuuste karakter van het interieur. Op allerlei plaatsen geven nieuwe binnenramen, grote glaspuien of schuifdeuren een ruimer gevoel en vergroten contact, overzicht en toezicht. Daarbij is een afweging gemaakt tussen de kwaliteit van het bestaande gebouw en nieuwe gebruikerswensen. Zo is in de hoofdhal de karakteristiek van het oude gebouw met geglazuurde tegels en bijzondere trapleuningen wel behouden, maar is het verband tussen de verdiepingen groter gemaakt door de vide te vergroten. In de vleugel met de opvangvoorzieningen (zuidwestvleugel) is bijvoorbeeld gewerkt met een nieuwe gangwand met schuifdeuren, terwijl in de Lucasschool de gangwand juist behouden bleef.

Naast de lokalen van de Lucasschool is op de gang een zone gecreëerd om buiten klasverband te verblijven. In de nissen is speciaal ontworpen meubilair geplaatst voor individueel en groepswerken. Het is heel overzichtelijk opgezet doordat de loopzone geheel is vrijgehouden. In de muur tussen het lokaal en de nieuwe plekken is een opening gemaakt die het contact vergroot. Bergplekken voor tassen (gangzijde) en leermiddelen (lokaalzijde) zijn in het kozijn geïntegreerd. Kinderen maken op de werkplekken zelfstandig een toets. Aan de tafels met de picknickopstelling kunnen ze in kleine groepjes werken. Aan andere tafels waarbij ze met hun rug naar het lokaal zitten, worden ze minder afgeleid. Zelfs een kind dat even moet afkoelen, kan hier gaan zitten. In de stamgroepsruimtes wordt vanwege het SBO-karakter gewerkt met kleine groepen van vijftien tot zeventien kinderen.

Door de ingrepen in het interieur blijkt het gebouw ook in te kunnen spelen op nieuwe ontwikkelingen. Sinds de ingebruikname van het gebouw in 2008 zijn enkele functies, zoals de interne begeleiding, ouderkamer en personeelskamer, intern verschoven.

Foto: DBr; Jean Paul Mioulet