Buitenveldertse Montessorischool

De BSO-vleugel

Een nieuwe vleugel kan als een signaal naar de buurt werken. Contrasterende vormen en andere materialen maken een vernieuwing expliciet zichtbaar. Bij de Buitenveldertse Montessorischool golft de nieuwe gevel met een vloeiende curve om de bestaande kolommen heen. Gevelbekleding van latten wisselt af met verdiepingshoog glas. De uitbreiding ziet er toch vanzelfsprekend uit, omdat deze binnen de contour van het bestaande gebouw (Girod en Groeneveld, 1975) is gerealiseerd. 

De functionele aanpassing (2010) voegt ruimte voor buitenschoolse opvang toe en vernieuwt de administratie- en overlegruimte voor de school. School- en opvangorganisatie delen de entree, maar de kinderen van de buitenschoolse opvang hoeven door de situering naast de entree niet het hele gebouw door. De opvang functioneert ook gescheiden van de tussenschoolse opvang en de peuterspeelzaal waarvoor elders in het gebouw respectievelijk een overblijfruimte en speellokaal zijn. In het interieur geeft de gebogen gevel een los karakter aan de ruimtes. Omdat de centrale multifunctionele hal bij de verbouwing (ontwerp Berger Barnett architecten) opener is gemaakt door het verlagen van muren, ontstaat een geheel met meer doorzichten en meer visuele contacten tussen binnen en buiten. 

Als verbouwmodel is de toevoeging van de buitenschoolse opvang een goed voorbeeld van het benutten van de overmaat. De extra ruimte is gevonden door het invullen van overdekte openbare ruimte bij de entree. Een voordeel van deze keuze is dat de school tijdens de verbouwing kan blijven functioneren en dat de bestaande constructie is benut.

Foto: DBr